Category Archives: บทกลอน/ความเรียง

บทกลอน/ความเรียง

ของขวัญจาก…เวลา

Number of View: 1984

เป็นข้อความที่ได้รับจากเพื่อนทางอินเตอร์เน็ตค่ะ อยากอ่านและคิดกัน

ลองจินตนาการว่ามีธนาคารแห่งหนึ่งเข้าบัญชีให้คุณทุกเช้าเป็นเงิน 86,400 บาท ไม่มีการยกยอดคงเหลือไปวันรุ่งขึ้นทุกตอนเย็นจะลบยอดคงเหลือทั้งหมดที่คุณไม่ได้ใช้ระหว่างวัน คุณจะทำอย่างไร? แน่นอนที่สุดคุณต้องถอนมาใช้ทุกบาททุกสตางค์ ใช่ไหม!!!
เราทุกคนมีธนาคารอย่างนั้นเหมือนกัน ธนาคารแห่งนี้ชื่อว่า ”เวลา” มันเข้าบัญชีให้คุณ 86,400 วินาที ทุกคืนมันจะถูกล้างบัญชีถือว่าขาดทุนตามจำนวนที่คุณพลาดโอกาสที่จะลงทุนในสิ่ งดีๆ มันไม่สะสมยอดคงเหลือ ไม่ให้เบิกเกินบัญชี ในแต่ละวันจะเปิดบัญชีใหม่ให้คุณ ทุกค่ำคืนจะลบยอดคงเหลือของทั้งวันออกหมด ถ้าคุณเสียโอกาสที่จะใช้ประโยชน์ในระหว่างวัน ผลขาดทุนเป็นของคุณ ไม่สามารถถอยหลังกลับไปได้ ไม่มีการถอนของ “วันพรุ่งนี้” มาใช้ได้ คุณต้องมีชีวิตอยู่กับปัจจุบันด้วยยอดเงินฝากของวันนี้ ให้ลงทุนจากเงินฝากเหล่านี้เพื่อได้ผลตอบแทนมาสูงสุด ไม่ว่าจะเป็น เพื่อสุขภาพ ความสุข และความสำเร็จ!
นาฬิกากำลังเดิน ทำวันนี้ให้ดีที่สุด
จะรู้ถึงคุณค่าของเวลา หนึ่งปี ให้ไปถามนักเรียนที่สอบตกต้องซ้ำชั้น

จะรู้ถึงคุณค่าของเวลา หนึ่งเดือน ให้ไปถามคุณแม่ที่คลอดลูกก่อนกำหนด
จะรู้ถึงคุณค่าของเวลา หนึ่งสัปดาห์ ให้ไปถามนักเขียนหนังสือพิมพ์รายสัปดาห์
จะรู้ถึงคุณค่าของเวลา หนึ่งชั่วโมง ให้ไปถามคนรักที่กำลังรอคอยตามนัดหมาย
จะรู้ถึงคุณค่าของเวลา หนึ่งนาที ให้ไปถามคนที่เพิ่งพลาดขบวนรถไฟ
จะรู้ถึงคุณค่าของเวลา หนึ่งวินาที ให้ไปถามคนที่เพิ่งรอดหวุดหวิดจากอุบัติเหตุ
จะรู้ถึงคุณค่าของเวลา เสี้ยววินาที ให้ไปถามคนที่เพิ่งชนะได้รางวัลเหรียญทองโอลิมปิค
ทำทุกขณะที่คุณมีให้มีคุณค่า! และทำให้มีคุณค่ามากขึ้นไปอีกเพราะคุณใช้มันร่วมกับคนพิเศษบางคนให้พิเศษเพียงพอที่จะใช้เวลาของคุณ
และจำไว้เสมอว่าเวลาไม่คอยใครแม้สักคนเดียว
เมื่อวานเป็นอดีต พรุ่งนี้ยังยากที่จะอธิบาย วันนี้เป็นของขวัญ นั่นไงทำไมมันถึงถูกเรียกว่า “Present”

Today is a gift given to you and me ,
and the only one like it there will ever be.
So use it wisely, and spread some cheer,
because days quickly turn into a year.

ที่มา หาต้นตอของที่มาไม่ได้

บทกลอน/ความเรียง

ทางกลับบ้าน

Number of View: 2385

ยืนรอรถเมล์นานแล้ว
วี่แววไม่มีมาเริ่มวิงเวียน
ผู้คนเดินขวักไขว่เริ่มปวดเศียร
พากเพียรมองรถเมล์แม้ไม่มา
ผ่านไปเกือบชั่วโมงรถก็ติด
เริ่มคิดให้ท้องอิ่มก่อนนา
กินก๋วยเตี๋ยวไก่ตอนก่อนสักครา
ในอุราคงสดชื่นขึ้นกว่าเดิม
เอ๊ะนั้น..รถเมล์มันมาแล้ว
รีบแจวจ้ำจะขึ้นรถฮึกเหิม
แต่ดูก่อนคนล้นรถไม่อาจเพิ่ม
รอรถเสริมคันหลังทำใจเย็น
ผ่านไปนานรถหลายคันล้วนคนแน่น
สุดแสนจะเจ็บใจร้าวลำเค็ญ
รถติดคนมากมายได้พบเห็น
คงจะเป็นที่เมืองไทยใช่อื่นเลย
มาอีกคันต้องขึ้นได้แน่นแค่ไหน
น่าเห็นใจชาวกรุงเป็นเหมือนเคย
รถเมล์คล้ายปลากระป๋องใช่เยาะเย้ย
ที่เอ่ยมามันมีอยู่จริง
ขึ้นรถแล้วขยับตัวไม่ได้
ทั้งเด็กเล็กผู้ใหญ่ไม่ไหวติง
เบียดชิดติดกันแอบอิง
แน่นิ่งรถก็ติดยืดยาว
เอ๊ะนั้น….กลิ่นอะไรมันโชยมา
จากกายาเหงื่อไคลน้ำหอมสาว
บ้างเหม็นบ้างหอมหลายเรื่องราว
ทางยาวกลับบ้านทนกันไป

จากคุณ : กาแฟแดง

บทกลอน/ความเรียง

นาแล้ง

Number of View: 4217

ผืนนาดินถิ่นที่สร้างร้างแล้งนัก
มิจักต้องเตรียมตัวว่าฟ้าจะแกล้ง
เห็นแต่ฝุ่นพสุธาแตกระแหง
สีแดงทาบอาบท้องฟ้าเวลาเย็น
ต่อแต่นี้จะอยู่อย่างกินอันใด
ทั้งแมกไม้ล้มตายอย่างที่เป็น
ผักปูปลากบเขียดหอยคงได้เห็น
คงลำเข็ญอดสูแน่แลเหลียวมอง
ใครกันเขาจะมาช่วยให้หลุดพ้น
แสนสับสนหนทางแก้ช่างหม่นหมอง
ความรู้น้อยด้อยทั้งทรัพย์ไม่สมปอง
คิดอยากลองเกิดชาติใหม่ให้มันรวย
คิดจะขายที่นาคงใช่ที่
ก็สิ่งนี้มรดกต้องหวงหวย
แม้พ่อแม่เราคงไม่เห็นด้วย
ถึงมอดม้วยลูกหลานได้ยังทำกิน
เมื่อต้องไปขายแรงงานในเมืองหลวง
ต้องอับดวงงานไม่มีต้องถวิล
จะขอทานหรือไรเพราะหมดสิ้น
น้ำไหลรินจากสองตาหมดหนทาง

จากคุณ : กาแฟแดง

บทกลอน/ความเรียง

เหงาจริง เหงาจัง…

Number of View: 2098

เหงาจริง เหงาจัง…
นั่งนับดาวที่ฟากฟ้า
หนึ่ง สอง สาม สี่ ห้า…
แปดสิบ… ร้อยสามสิบเอ็ด…
เจ็ดพันสองร้อยเก้าสิบเก้า…
หกหมื่น… หกหมื่นหนึ่ง…
…พอแล้ว
หาอย่างอื่นที่มีประโยชน์ทำดีกว่า

เฉวงชัย ศิษย์ฉ่อย

บทกลอน/ความเรียง

ฝนตกลงบนสีดา !

Number of View: 2324

บ่ายนี้ขับรถออกไปส่งของ
แทนคนขับรถที่เพิ่งลาออกไป
ระหว่างทางฝนตกหยดโปรย
ผมขับรถผ่านหน้าโรงเรียนเก่า
เห็นเด็กนักเรียนทั้งประถมและมัธยม
มีร้านอินเตอร์เนต ร้านเกมส์ ร้านหนังสือ
ทุกสิ่งที่ผมคุ้นเคย เป็นความพลุกพล่านธรรมดา

ผมหันไปมองด้านซ้าย คนงานนั่งติดรถมาด้วย
ทั้งสองกำลังมองซ้ายทีขวาที เหมือนไม่เคยเห็น
ผมนึกในใจ สังคมนี้ต่างกับบ้านของเขาเหลือเกิน
ผมโตมากับสิ่งเหล่านี้ ความฟุ่มเฟือย เทคโนโลยี
แต่พวกเขาโตมาในทุ่งนา ในสวน ในไร่
read more »