มีเหตุแห่งความบังเอิญ 3 อย่างทางอินเตอร์เน็ตหรือจะเรียกอีกอย่างว่าความบังเอิญทางดิจิตอลก็หน้าจะว่าได้ โดยเหตุการณ์แรกเกิดจากในช่วงนั้นผู้เขียนมีความคิดคำนึงว่าทำไมช่วงหลังหรือหลายปีมานี้ทำไมไม่ค่อยได้เห็นภาพเขาตะปูซึ่งเป็นภูเขาที่อยู่ในน้ำแต่ถูกน้ำกัดเซาะมาเป็นเวลาช้านานหลายปีกจนสุดท้ายเหลือลักษณะภูเขาเป็นเหมือนแท่งตะปู ซึ่งสมัยก่อนจำได้ว่าภาพเขาตะปูจะเป็นเหมือนแลนด์มาร์คที่หนึ่งในการมาเที่ยวภาคใต้และมาเที่ยวทะเลของประเทศไทยจนมีหนังดังๆ ก็มาถ่ายทำที่วิวเขาตะปูนี้
หนังสือแก่นพุทธศาสน์ โดยท่านพุทธทาสภิกขุ <ดาวน์โหลดที่นี่>
หนังสือคู่มือมนุษย์ โดยท่านพุทธทาสภิกขุ <ดาวน์โหลดที่นี่>
ผู้จัดทำโดย : สำนักพัฒนาคุณธรรมจริยธรรม กรมการศาสนา กระทรวงวัฒนธรรม
เคยคิดมานานมากแล้วว่า การที่ประเทศไทยจะเจริญเติบโตก้าวหน้าไปได้ดี
ทั้งในด้านวัตถุและจิตใจนั้น จำเป็นที่จะต้องเกิดจากการที่ประชาชนในชาติ
มีการศึกษาและมีคุณธรรม
ซึ่งมันก็อาจจะเหมือนกับหลายๆ คนที่เคยคิดเช่นนั้น
แต่ผมมองเห็นว่าแนวทางที่จะเป็นไปได้ทั้งหมดร้อยเปอร์เซ็นต์นั้นคงเป็นไปได้ยาก
เพราะประชาชนคนไทยที่อยู่ในชนบทยังหากไกลการศึกษา ทั้งๆ ที่ วัตถุนิยมนั้น
กลับไม่ได้ไกลเช่นกันเลย
วัตถุนิยมนั้นเข้าถึงประชาชนชั้นรากหญ้า และแม้แต่ชนชั้นกลางและชี้นสูงของไทย
ได้ง่ายมาก เพียงเพราะแค่ที่ไหนมีทีวี ที่นั่นวัตถุนิยมก็ไปถึงได้
ส่วนการศึกษาหรือการปลูกฝั่งการคิดในแง่ดี ให้คนคิดเป็น ใช้ชีวิตเป็นนั้น
เป็นสิ่งที่ทำได้ยากยิ่ง แม้กระทั่งสังคมในเมืองที่อยู่ใกล้การศึกษา
ช่วงนี้ชอบนึกถึงเรื่องราวต่างๆที่เคยผ่านมาในชีวิต อาจจะเป็นเพราะมีเวลา
จากการนั่งรถไม่ต้องขับเหมือนแต่ก่อน แต่ช่วงเวลาอื่นๆสมองก็ยังวุ่นๆอยู่
เวลาที่ได้นั่งในรถก็เลยอาจจะทำให้ได้คิดอะไรที่ผ่านมาได้
นี่เรากลายเป็นคนไม่มีเวลาไปแล้วเหรอเนี่ย เพื่อนๆ น้องๆชวนกินข้าว
ชวนกินเหล้า ก็ไปไม่ได้ โดยเฉพาะนายจุฬ รู้สึกจะไม่ได้เจอกันเกือบปีแล้ว
ฮ่าๆ ไม่รู้จริงหรือเปล่า
เรื่องราวต่างๆที่นึกขึ้นมาส่วนมากก็จะเป็นเรื่องเกี่ยวกับเพื่อนๆ ที่เคยรู้จักกัน
ได้เคยใช้ชีวิตร่วมทุกข์ร่วมสุุขมา� อาจจะสั้นบ้าง ยาวบ้าง แต่ก็ยังอยู่ใน
ความทรงจำ มีข่าวเกี่ยวกับน้ำท่วมที่อุตรดิตถ์ ก็ให้คิดถึงเพื่อนที่นั่น ซึ่ง
ไม่ได้เจอกันมา 10 กว่าปีแล้ว และก็ไม่รู้ว่าในชีวิตนี้จะได้เจอกันอีกหรือเปล่า
เพราะผมก็ไม่รู้ว่าเขาอยู่ที่ไหนของประเทศไทยเหมือนกัน
นึกถึงเพื่อนสมัยประถม นึกถึงเพื่อนสมัยมัธยม และหลายๆเพื่อนแล้วกลับมามอง
ดูตัวเอง กลับกลายเป็นว่า เราเป็นคนห่างกับเพื่อนมากเลย
อาจจะเป็นเพราะหน้าที่การงาน แล้วก็ครอบครัว ซึ่งมันต่างกับการทำตัวห่างเพื่อน
อย่างตั้งใจ ในชีวิตครั้งนึง ที่พยามทำตัวเป็นมังกรเล้นลับ ไม่คบไม่สื่อสารกับใคร
แต่ก็ทำได้ไม่นาน ครั้งนี้ต่างกันก็ตรงที่ไม่ได้ตั้งใจจะห่าง แต่เพราะมีความจำเป็น
ที่ทำให้ต้องห่าง ถ้ายังไม่ตายจากกันยังไงเราก็คงได้พบกับอีก
บรรยากาศการเลือกตั้งเมื่อปี ’48 ครั้งที่แล้วหลายๆ คนไม่รู้ว่าพอจะจำบรรยากาศ
ได้ไหม ไม่ใช่บรรยากาศการเลือกตั้ง แต่เป็นบรรยากาศของการใช้อำนาจที่ตน
มีอยู่ในมือทำให้ได้เปรียบคู่แข่ง
ช่วงเวลานี้ (พ.ค. 2549) นับจากวันนี้เป็นต้นไปท่านโปรดจับตาดูให้ดี จะเกิดการ
ใ้ช้อำนาจที่มีอยู่ในมือเพื่อให้ได้เปรียบคู่แข่งอีกครั้ง ท่านจะได้เห็น โฆษณาสรรเสริญ
เยินยอรัฐบาลของ ธกส อีกครั้ง ,ท่านจะเห็นโฆษณาของ ออมสินยกย่องนโยบาย
รัฐบาลอีกครั้ง,ท่านจะเห็นโฆษณาของสำนักงานสลากกินแบ่งรัฐบาลยกย่องเชิดชู
นโยบายรัฐบาลอีกครั้ง,ท่านจะเห็นรัฐมนตรีของกระทรวงต่างๆ ออกมาโฆณษณา
ผลงานของกระทรวงตนอย่างถี่ยิบอีกครั้ง
มันไม่ใช่การโฆษณาแบบธรรมดา แต่มันเป็นการโฆณษณาแบบถี่ยิบ ยังกับค่าเช่า
โฆษณาในทีวีมันถูกมาก ขนาดว่าสินค้าไหนทำการตลาดแบบใหญ่ๆ ยังเทียบไม่ติด
หน่วยงานต่างๆทั้งหมดที่ลงโฆษณาในทีวีนั้น จะอ้างว่าเพื่อโฆษณาองค์กร
มันก็ไม่ผิดหรอกแต่ทำไมก่อนหน้านี้จึงไม่มี ทำไมต้องทำให้มันน่าเกลียดขนาดนี้
เงินที่จ่ายค่าโฆษณาก็เป็นเงินภาษีของประชาชนทั้งนั้น ท่านจะบอกว่าองค์กรท่าน
ทำเงินเองได้ ก็ถูก แต่มันไม่ใช่เงินของท่านมันคือเงินที่ประเทศชาติควรได้
จะให้บอกว่าท่านโดนล้วงลูก เจ้ากระทรวงสั่งมา แล้วเจ้ากระทรวง
ถูกนายใหญ่สั่งมาอีกที ท่านก็คงไม่กล้าพูดหรอก
และนับจากวันนี้ก็จะเกิดโปรโมชั่นลดแลกแจกแถมแบบมหาชนอีกครั้ง รถเมล์
รถไฟใต้ดิน หรือลอยฟ้าค่าผ่านทางด่วน จะถูกลดแบบเอาใจชาวประชาอย่าง
กระทันหันอีกครั้ง
โปรดจับตาดูให้ดีๆ
เซ็น
หน้าหลัก