ตอนแรกที่เห็นพานที่เอาหัวมันมาช่าง กับอีกพานเป็นลูกทุเรียนหนึ่งลูก ซึ่งให้ความหมายว่าอดีตช่างมัน ปัจจุบันเรียนลูกเดียว เราก็รู้สึกชื่นชมมาก ว่าทำไมเด็กสมัยนี้เก่งจัง คิดได้ไง
พอผ่านวันไหว้ครูมาหลายวัน ก็เริ่มมีควันหลงของผ่านไหว้ครูมาเรื่อยๆ และก็มีแต่เสียงชื่นชมในความคิดสร้างสรรค์ที่คิดได้ไง เต็มโซเชียลมีเดียไปหมด
แต่เอ๊ะ ทำไมพาน “อดีตช่างมัน ปัจจุบันเรียนลูกเดียว” มันมีรูปแบบไม่เหมือนกัน และคำก็ไม่เหมือนกัน บางอันเขียน “อดีตช่างหัวมัน ปัจจุบันเรียนลูกเดียว” ก็เลยสงสัยว่า มันต้องมีอะไรไม่ปกติแล้วล่ะ
ก็เลยลองไปค้นดูรูปใน google ด้วยคำว่า “อดีตช่างมัน ปัจจุบันเรียนลูกเดียว” ก็จึงได้พบคำตอบว่า อ้อ ความสร้างสรรค์ของเด็กไทยมันเป็นอย่างนี้นี้เอง รู้จักใช้เทคโนโลยีให้เกิดประโยชน์ หารูปการทำพานผ่าน google เหมือนกับให้ google ช่วยทำการบ้านนี้เอง สร้างสรรค์ตายล่ะ
รูปใน google ด้วยคำว่า “อดีตช่างมัน ปัจจุบันเรียนลูกเดียว” ปรากฎไปด้วยรูปหัวมันกับกับทุเรียนแตกต่างกันไป น่าชื่นชมจริงๆ
แต่ก็ขอชื่นชมต้นตำรับนะ ที่ไม่รู้ว่าเป็นใครหรอก คิดได้เยี่ยมและก็สร้างสรรค์จริงๆ ส่วนรุ่นหลังๆ มานี่ก็ชื่นชมในการใช้เทคโนโลยีให้เกิดประโยชน์นะ หรืออย่างน้อยรูปแบบพานที่ลอกๆ กันมาก็ยังทำให้เด็กที่เห็นหลายๆ คนได้คิดว่า “ต้องตั้งใจเรียนลูกเดียว”