ช่วงนี้ชอบนึกถึงเรื่องราวต่างๆที่เคยผ่านมาในชีวิต อาจจะเป็นเพราะมีเวลา
จากการนั่งรถไม่ต้องขับเหมือนแต่ก่อน แต่ช่วงเวลาอื่นๆสมองก็ยังวุ่นๆอยู่
เวลาที่ได้นั่งในรถก็เลยอาจจะทำให้ได้คิดอะไรที่ผ่านมาได้
นี่เรากลายเป็นคนไม่มีเวลาไปแล้วเหรอเนี่ย เพื่อนๆ น้องๆชวนกินข้าว
ชวนกินเหล้า ก็ไปไม่ได้ โดยเฉพาะนายจุฬ รู้สึกจะไม่ได้เจอกันเกือบปีแล้ว
ฮ่าๆ ไม่รู้จริงหรือเปล่า
เรื่องราวต่างๆที่นึกขึ้นมาส่วนมากก็จะเป็นเรื่องเกี่ยวกับเพื่อนๆ ที่เคยรู้จักกัน
ได้เคยใช้ชีวิตร่วมทุกข์ร่วมสุุขมา� อาจจะสั้นบ้าง ยาวบ้าง แต่ก็ยังอยู่ใน
ความทรงจำ มีข่าวเกี่ยวกับน้ำท่วมที่อุตรดิตถ์ ก็ให้คิดถึงเพื่อนที่นั่น ซึ่ง
ไม่ได้เจอกันมา 10 กว่าปีแล้ว และก็ไม่รู้ว่าในชีวิตนี้จะได้เจอกันอีกหรือเปล่า
เพราะผมก็ไม่รู้ว่าเขาอยู่ที่ไหนของประเทศไทยเหมือนกัน
นึกถึงเพื่อนสมัยประถม นึกถึงเพื่อนสมัยมัธยม และหลายๆเพื่อนแล้วกลับมามอง
ดูตัวเอง กลับกลายเป็นว่า เราเป็นคนห่างกับเพื่อนมากเลย
อาจจะเป็นเพราะหน้าที่การงาน แล้วก็ครอบครัว ซึ่งมันต่างกับการทำตัวห่างเพื่อน
อย่างตั้งใจ ในชีวิตครั้งนึง ที่พยามทำตัวเป็นมังกรเล้นลับ ไม่คบไม่สื่อสารกับใคร
แต่ก็ทำได้ไม่นาน ครั้งนี้ต่างกันก็ตรงที่ไม่ได้ตั้งใจจะห่าง แต่เพราะมีความจำเป็น
ที่ทำให้ต้องห่าง ถ้ายังไม่ตายจากกันยังไงเราก็คงได้พบกับอีก