เมื่อประมาณสองปีที่แล้วได้มีโอกาสไปผักผ่อนกับคนรักที่สวนลุมพินี แล้วสักพักก็เห็นครอบครัว
นึงมีพ่อแม่ แล้วก็ลูกอีกสองคน มาพักผ่อนเหมือนกัน มีว่าวมาเล่นด้วย เล่นไปเล่นมาว่าวก็ลอยไป
ติดบนต้นไม้ ติดสูงมากซะด้วย คนเป็นพ่อก็พยายามจะดึงเชือก ดึงมาดึงไปเชือกก็เลยทนแรงดึง
ระหว่างคนกับกิ่งไม้ไม่ได้ ก็เลยน้อยใจตัดสินใจ ทำตัวขาดเลย
คนเป็นพ่อก็คิดหาทางทำยังไงดีคิดไปคิดมา เห็นทีจะต้องปีน ซึ่งถ้าเป็นผมนะตัดใจไปนานแล้ว
เพราะว่าวนั้นอยู่สูงมาก แล้วต้นไม้ก็ต้นใหญ่สูงปีนลำบากแน่
คนเป็นพ่อก็เลยตัดสินใจได้ปีนใหญ่เลย ปีนแบบเหมือนคนไม่เคยปีนต้นไม้มาก่อนเลย
ดูขัดหูขัดตาผมยังไงพิกล เพราะถ้าคนปีนต้นไม้เป็นจะไม่มีลักษณะอย่างนี้ แต่เขาก็พยายามปีน
อยู่นั่นแหละ แถมนะ ถ้าคนปีนต้นไม้เป็นยังไงก็ต้องถอดรองเท้าก่อน แต่ตาคนนี้ไม่ถอดรองเท้า
ก่อนปีนเลย
คนที่มาพักผ่อนที่สวนลุมพินีในช่วงเย็นๆ ก็มองกันด้วยสายตาที่สงสารแกมรำคาญในใจ
อย่างผมเป็นต้น เพราะเขาปีนไม่เป็นแถมไม่ลดละความพยายามที่จะปีน ปีนไม่ได้ก็ลงมาเดินรอบๆ
ต้นๆไม้ เหมือนจะคิดหาทางอื่น แล้วก็ปีนอีก ก็ปีนไม่ได้เพราะต้นไม่มันใหญ่มาก แล้วก็ไม่มีกิ่งหรือ
ตา อะไรให้เหยียบหรือไต่ขึ้นไปได้เลย
ด้วยความรำคาญในตาและสงสารที่เขามีความพยายามมาก ผมก็เลยอดไม่ไหวที่จะเข้า
ไปช่วย (โชว์คนรักด้วย)
เข้าไปคุยกับเขาก่อน ก็เลยได้รู้ว่าเขาไม่ใช่คนไทย เขาเป็นคนฟิลิปปินส์ แถมพูดไทยไม่ได้
ด้วย ผมก็พูดประกิด ได้งูๆปลาๆ ก็เลยพอจะคุยกันได้บ้าง เขาบอกว่าว่าวตัวนี้เขาได้มาจากเมืองจีน
เหมือนจะเป็นของฝากหรือของกำนัลอะไรสักอย่างผมก็แปลไม่ออก มันก็เลยเหมือนจะมีคุณค่า
กับเขามาก
ผมก็เลยอาสาจะช่วย ก็วางท่าทางเหมือนจะเป็นคนเก่งแข็งแรงอะไรเลยนะ ถอดรองเท้า ถุงเท้า
เรียบร้อย ก็ปีนละครับ ปีนยังไงก็ไม่ขึ้น เพิ่งจะรู้ว่าตัวเราหนักก็วันนี้แหละ ไอ้การที่จะยกตัวเองนี่มัน
ไม่ใช่เรื่องง่ายๆเลย
ก็เลยปรากฏว่าผมปีนไม่ได้เหมือนกัน ก็เลยมาคิดว่าจะทำยังไงดี เพื่อที่จะกู้การหน้าแตกของ
เราต่อหน้าประชาชีจำนวนมากคราวนี้ได้ยังไง ส่วนคุณพ่อเจ้าของว่าวก็ยังไม่ลดละความพยายามอีก
ก็ยังจะปีนต่ออีก ผมก็เลยคิดว่า ถึงเขาจะปีนขึ้นไปได้จริงๆ แต่ยังไงเขาก็ไม่มีทางไปถึงว่าวได้แน่นอน
เพราะกิ่งไม้มันเล็ก แล้วตัวเขาก็ใหญ่มาก มีหวังกิ่งไม้หักแล้วก็คงตกลงมาเจ็บสาหัสแน่นอนเลย
ผมก็เลยบอกว่าเดี๋ยวผมจะไปหากิ่งไม้มาให้และผลักดันให้เขาปีนขึ้นไปใหม่ให้ได้ หลังจากที่เขา
ไปเกาะเกี่ยวหรือเหยียบกิ่งไม้ด้านบนได้สักกิ่งแล้วผมจะส่งไม้ยาวตามไปให้เพื่อเขาจะได้ไปแทงว่าว
ให้ถึงได้โดยไม่ต้องปีนไปถึงกิ่งไม้
ผมก็ไปหากิ่งไม้ก็ปรากฏว่าเห็นกิ่งนึงมันโน้มลงมาซึ่งยาวพอสมควรน่าจะใช้ได้ก็ไปทำการหัก
โห หักยากอีกไม่เบาเลย แต่สุดท้ายก็หักได้ เพราะไม่งั้นคงได้หน้าแตกอีกแน่
หลังจากนั้นก็มาวางมือดันเท้าเขาขึ้นต้นไม้ต่อ เออลืมบอกไปว่าผมให้เขาถอดรองเท้าก่อน
ไม่งั้นไม่มีทางปีนขึ้นได้แน่นอน หลังจากนั้นก็พยายามดันเขาขึ้น ซึ่งด้วยความที่เขา
มีความพยายามสูงมากถึงแม้จะปีนต้นไม้ไม่เป็น แต่ในที่สุดเขาก็สามารถไปขว้ากิ่งไม้ด้านบนได้
และสามารถที่จะนำตัวโหนและปีนขึ้นไปเหยีบบบนกิ่งนั้นได้ ในที่สุดเขาก็สามารถไปยืนในที่มั่นคง
บนนั้นได้แล้ว ผมก็ทำการส่งกิ่งไม้ให้เขา แล้วเขาก็สามารถที่จะตี และแทงให้ว่าวนั้นตกลงมาได้
จนสำเร็จ
หลังจากนั้นผมก็หนักใจว่าเขาจะลงมาได้ยังไง แต่ก็ปรากฏว่าเขากระโดนลงมาแล้ว ซึ่งก็ปรากฏ
ว่าปลอดภัยไม่ได้รับอันตรายใดๆ แต่ความจริงแล้วการที่อยู่สูงขนาดนี้ไม่ควรกระโดดลงมาเป็นอย่าง
ยิ่งเพราะจะได้รับอันตรายง่ายๆ อาจจะโชคดีที่ดินบริเวณนั้นไม่แข็งและมีหญ้าขึ้นอยู่เต็มด้วย
หลังจากนั้นเขาก็เข้ามาจับมือและขอบคุณผมเป็นการใหญ่ และก็เดินจากไปพร้อมกับครอบครัว
ผมก็กลับมาล่างหน้าเช็ดตัวที่เปื้อนจากการปีนต้นไม้ไม่ขึ้น แถมได้รับบาดแผลถลอกเล็กด้วย
และก็ได้รับความปิติภูมิใจอยากมากที่สามารถช่วยเหลือเขาจนสำเร็จได้
เซ็น
หน้าหลัก