เชื่อได้ว่าหลายๆคนคงจะมีความฝัน ทั้งฝันเล็กและฝันที่ยิ่งใหญ่
บางคนก็ถึงฝังฝันไปบ้างแล้ว แต่ก็คงยังมีฝันกันต่อไปอีกได้

หลายๆชีวิตดำเนินอยู่ได้ด้วยความฝัน มีความสุขที่ได้ฝัน
แล้วก็มีความสุขที่ได้ตามล่าหาฝันของตัวเอง ถึงแม้หนทาง
ที่จะไปถึงจะแสนยาวไกลสักเพียงใด แต่ก็ยังยิ้มและมุ่งมั่น
ที่จะไปให้ถึงฝัน

คนเรามีฝันที่ต่างกัน แต่ก็สามารถร่วมทางเดินชีวิตกันได้
และก็สามารถส่งเสริมให้กันและกัน ไปถึงฝันของแต่ละคนได้

หลายคนก็มีความฝันเดียวกัน และต้องการที่จะไปให้ถึงฝัน
ด้วยกัน

บางคนก็มีหลายความฝัน ซึ่งก็ไม่ได้ผิดอะไร ถ้ายังมุ่งหน้า
ไปหาทุกความฝัน

บางคนเหยียบหัวคนอื่นเพื่อที่ตัวเองจะได้ไปถึงฝันเร็วขึ้น
ซึ่งสักวันฝันร้ายก็คงติดตามเขาไปจนลมหายใจสุดท้ายแน่นอน

บางคนถูกคนอื่นหัวเราะ เยาะเย้ย ในความฝัน ของเขา
แต่เขาก็ไม่เคยนึกหวั่น ยังคิดว่าสักวัน ฝันนั้นจะต้องเป็นจริง
ซึ่งคนที่ดูถูกฝันของคนอื่นนั้น ก็ไม่ต่างจากการดูถูกฝันของตัวเอง

ขอให้ทุกฝันของทุกคน จงอยู่กับตัวและวิญญาณตลอดทุกลมหายใจ

…. mozilla มีอะไรใหม่
…. google tech มีอะไรใหม่
…. slashdot มีอะไรให้อ่าน
…. osnews ล่ะ
…. ผู้จัดการล่ะ
…. กรุงเทพฯ
…. ฐานฯ
…. rookienet
…. blognone
…. ตอนนี้ผู้จัดการด่านายกไปถึงไป
…. กาแฟดำกำลังพูดถึงเรื่องอะไร
…. มติชนสุดสับดาห์วันนี้ออนไลน์ยัง
…. หนุ่มเมืองจันทร์เล่าเรื่องอะไร
…. อ.นิธิ พูดถึงเรื่องอะไร
….
….
….
….

เคลื่อนไหวแห่งความเป็นโลกา
จรราวุ่นวายสับสน
ร้อนรุ่มเปลี่ยวเหงาในใจคน
ยังต้องค้นดำเนินต่อไป
เกิดดับคือปัญหามิอาจรู้
กำเนิดอยู่แรกเริ่มตรงจุดไหน
ขอบฟ้าจักรวาลอยู่หนใด
กิเลสง่ายดับรู้ในใจตน

จากคุณ : Lithium Carbonate – [ 1 มิ.ย. 46 15:09:50 ]

“ …หอมเอยหอมดอกกระถิน
รวยระรินเคล้ากลิ่นกองฟาง
เห็ดตับเต่าขึ้นอยู่ริมเถาหญ้านาง
แลเห็นบัวสล้าง….…”

เสียงเพลงจากบ้านใกล้เรือนเคียง ดังแว่วมาตามลม เสียงนกจากกอไผ่ข้างบ้านกำลังออกหากินเซ็งแซ่ ผสมผสานกับเสียงขันเจื้อยแจ้วของไก่แจ้จากใต้ถุนบ้าน ปลุกฉันตั้งแต่ฟ้ายังไม่สางมองเห็นเพียงแสงทองรำไรที่ปลายขอบฟ้า…ยามเช้าที่บ้านต่างจังหวัดในวันนี้ สงบและอบอุ่น ต่างกันกับยามเช้าที่กรุงเทพฯ เมื่อวันวานที่ผ่านมาอย่างสิ้นเชิง

เมื่อวานนี้ฉันยังต้องตื่นแต่เช้า ทำทุกอย่างแข่งกับเวลาและหน้าที่ ไม่มีแม้แต่เวลานึกถึงความฝัน นอกจากเร่งรุดเพื่อไปให้ถึงจุดหมายปลายทางเท่านั้น แต่ในวันนี้ ที่บ้านสวนยามเช้าแสนสงบ กับชีวิตที่ไม่ต้องเร่งรีบร้อนรน นอกจากปล่อยให้หัวใจโบยบินไปตามทางที่

ปรารถนา

ลมหนาวในช่วงปลายเดือนธันวาคมปีนี้ค่อนข้างหนาว ทำให้ฉันต้องห่อไหล่กระชับเสื้อหนาวแนบกาย นอกหน้าต่างไกลออกไปที่ปลายขอบฟ้า แสงสีทองทอทาบสลับสีเหลืองส้มอมชมพูแซมฟ้ากระจ่าง ราวกับมีจิตรกรมาระบายสีให้ ม่านหมอกสีขาวบางเบา ลอยตัวอ้อยอิ่งอยู่ทั่วบริเวณบ้าน ดอกจำปีสูงเกือบเลยหลังคาห้องนอน กำลังออกดอกสะพรั่งส่งกลิ่นหอมกรุ่นมาตามลม บางดอกเพิ่งบานในวันนี้ดูสดใสร่าเริงกลีบขาวอวบอิ่ม บางดอกร่วงโรยกลีบแห้งร่วงหล่นอยู่ใต้ต้น บางส่วนถูกลมพัดไปซุกตัวอยู่ริมระเบียงอย่างเหงาๆ ดอกที่เพิ่งแรกแย้มเอนไหวไปตามกิ่งก้าน เมื่อถูกลมพัดคล้ายโบกมือทักทาย ต้อนรับวันปีใหม่ส่งท้ายวันปีเก่าให้กับฉัน
read more »