หลง(ทางในถ้วย)กาแฟ

Number of View: 2221

       ผมเชื่อว่าหลายท่านไม่สามารถหาคำตอบให้ตัวเองได้ว่า
"ดื่มกาแฟทำไม"
ฮ่า ฮ่าๆ เพราะผมก็เป็นเหมือนกัน แล้วก็มีโอกาสได้ถามหลายคนเหมือนกัน กับคำถามเดียวกันนี้
แล้วก็ได้คำตอบมาเหมือนกัน ว่า "ยังไม่รู้เหมือนกัน ว่าดื่มทำไม"

        บางคนตื่นขึ้นมาในตอนเช้า สิ่งแรกที่ต้องทำ
หลังจากอาบน้ำแปรงฟัน หรือบางคน
อาการหนักหน่อย ยังไม่ได้แปรงฟัน ก็คือการดื่มกาแฟ
       บางคนก็ให้เหตุผลว่าการดื่มกาแฟหลังการตื่นนอนจะทำให้เรากระปรี้กระเปร่าแล้ว
ก็จะสดชื่นได้รวดเร็ว มันก็คงมีส่วนอยู่บ้าง ไม่มากก็คงน้อย ฮ่า ฮ่า
       แต่บางคนก็ดื่มกาแฟ ก่อนทานข้าวเช้า
หรือบางคนก็ดื่มหลังทานข้าวเช้า
แต่พอถามว่าดื่มทำไม ก็ตอบไม่ได้ มีบางคนก็บอกว่าการดื่มกาแฟหลังทานข้าว
จะทำให้
สารในกาแฟออกฤทธิ์เร็ว เหมือนกันกับการกินยาหลังอาหารยังไงยังงั้นเลย ฮ่า
ฮ่า ก็เข้า
ท่าดี
       มนุษย์บางมนุษย์ก็ดื่มกาแฟ ในเวลาไม่มีอะไรทำ
หรือไม่รู้จะทำอะไร หรือว่างมาก
หรือ ในเวลาที่อยู่คนเดียว กาแฟและถ้วยก็เลยกลายเป็นเพื่อนได้ ซึ่งอาการนี้
มนุษย์อย่างผม
เป็นบ่อยๆ
       การที่มีถ้วยกาแฟตั้งอยู่ตรงหน้า
ก็เป็นเหมือนสัญญลักษณ์ของหลายๆอย่างได้เหมือนกัน
เช่น เป็นสัญญลักษณ์ของการแสดงให้เห็นว่า มีความสบายๆง่ายๆ อย่างเช่นในวงสนทนา
       ในบางครั้งก็เป็นสัญญลักษณ์ของคนที่แก่แล้ว
เพราะเด็กๆไม่ดื่มกาแฟกัน บางครั้ง
ก็เป็นสัญญลักษณ์ ของคนที่ชอบคิด ทั้งคิดใหญ่และคิดเล็ก
       อาการหลงใหลในกาแฟเกิดกับผู้คนมากมาย
จนเกิดมนุษย์บางจำพวกที่ชอบ
รสชาด และกลิ่นอันยั่วยวน รัญจวนใจของกาแฟ ขึ้นมา มนุษย์พวกนี้สามารถ จำแนกแจกแจง
ออกว่า กาแฟสายพันธุ์ไหย มีรสชาดและกลิ่นอย่างไร แล้วก็จะมีสายพันธุ์ที่พวกเขาเองจะ
ชอบเป็นพิเศษ จนทำให้สายพันธุ์นั้นมีราคาแพงขึ้นมา
       บรรยากาศของสถานที่ที่ใช้ดื่มกาแฟ
ก็เป็นสิ่งที่สำคัญไม่น้อยไปกว่า รสชาดและ
กลิ่นของกาแฟ จนทำให้ราคาของกาแฟสายพันธุ์เดียวกัน แต่กินกันคนละสถานที่
และบรรยากาศ ราคาก็ต่างกันเหมือนกัน
       อย่างที่บอกในตอนแรกว่า มนุษย์อย่างผมได้ดื่มกาแฟคนเดียวบ่อยๆ
มันคงจะเหมือนกับการ
ทำสมาธินะ นั่งในร้านที่ที่มีคนมากมาย แต่มีเรานั่งอยู่คนเดียว แต่ใจของเรากลับล่องลอย
ไปแห่งหนไหนก็ไม่รู้ คิดไปได้เรื่อยเปื่อย บางครั้งก็ได้ไอเดียดีๆมา บางครั้งก็คิดถึงเรื่อง
บางเรื่องที่ถ้าไม่ได้มานั่งดื่มกาแฟอย่างนี้ก็คงคิดไม่ออก ทั้งๆที่ในร้านกาแฟ
ก็ไม่ได้สงบมากสักเท่าไร
ยิ่งภายนอกร้านกาแฟแล้วยิ่งสับสนวุ่นวายกันใหญ่
        ไหนจะผู้คนที่เดินขวักไขว่อยู่ตามฟุตบาธ
เพราะเป็นแหล่งช้อปปิ้ง ไหนจะรถลาที่วิ่งสับสน
และบางครั้งก็หยุด และก็ติดกันยาวเหยียดอยู่บนถนน
       แต่ใจของเราก็ล่องลอยไปได้ ไม่ได้มาคิดถึงเรื่องราววุ่นวายที่เกิดอยู่รอบตัว
การดื่มกาแฟจึง
เหมือนการทำสมาธิในกรณีนี้ แต่จะแตกต่างกันก็ตรงที่ บรรยากาศในการทำสมาธิของเรา
นั้นวุ่นวาย ไม่เงียบสงบเหมือนกับบรรยากาศของการทำสมาธิจริงๆ
       การดื่มกาแฟจะมีรสชาดเข้มข้นขึ้นอีก
ถ้าอยู่ในวงสนทนา โดยเฉพาะในวงที่มีแต่คน
ชอบกาแฟ และมีหัวข้อสนทนาที่หลายคนเข้าถึงด้วยกันได้ โดยเฉพาะเรื่องเกี่ยวกับการเมือง
ยิ่งในสถานะการณ์ที่การเมืองกำลังมีความเข้มข้น รสชาดของวงสนทนาก็จะมีความเข้มข้น
เหมือนกัน
       ผมเคยสังเกตุตัวเองเหมือนกัน
ในขณะที่ดื่มกาแฟ ที่อยู่ในวงสนทนา ตัวผมเองนั้น
จะพูดมากกว่าปกติ หรือในบางครั้งที่อาจจะเป็นเพราะกาแฟเข้มไปหรือเปล่าก็ไม่รู้
ก็ทำให้
การพูดกลายเป็นการโม้ไปก็มี
       กาแฟนั้นทำให้วงสนทนานั้นมีเสน่ห์ขึ้นมาได้มาก
แล้วก็ทำให้คนใน
วงได้รู้อะไรที่แปลกๆ หรือมุมมองแปลกๆ จากคนที่อยู่ในวงสนทนาที่ดื่มกาแฟด้วยกันก็มีเยอะ
       ใครๆก็รู้ว่ากาแฟมีสารเสพติด
และสารที่ทำให้เรากระปรี้ประเปร่า นั่นก็คือ "คาเฟอีน"
แต่ก็มีหลายคนที่กล้าบอกว่าตัวเองไม่ได้ติดกาแฟ แต่ก็ต้องกินกาแฟทุกวัน ยกตัวอย่างเช่น

"มนุษย์อย่างผม"
       กาแฟก็ไม่เป็นผลดีกับมนุษย์บางจำพวกเช่น
คนเป็นโรคหัวใจ หรือ คนที่มีโรคที่ทานกาแฟไม่ได้

Comments

comments

Leave a Reply

Your email address will not be published.

Time limit is exhausted. Please reload CAPTCHA.